Zdaję sobie sprawę, że to, co poniżej jest długie i wymaga uwagi.
Nie proszę o nic więcej, niż kilka minut czytania ze zrozumieniem.
Nie proszę o nic więcej, niż obiektywne spojrzenie.
Nie proszę o nic więcej, niż …
W ten wyjątkowy w roku czas - czas zwycięstwa Dobra nad złem - życzę nam wszystkim niezależnie od wyznawanej wiary, poglądów, przynależności, pochodzenia, roli pełnionej w społeczeństwie i wielu jeszcze innych czynników odrobiny spokoju, zadumy nad tym co ważne i ważniejsze, empatii , zrozumienia „tych innych” oraz tego, by wewnętrzna pozytywna energia napędzała pasję istnienia.
Drodzy Uczniowie, Nauczyciele, Współpracownicy oraz Rodzice!
Żałuję, że nie dane mi było w tym roku złożyć życzeń osobiście. To trudny na nas wszystkich czas. Czas próby.
Wierzę, że społeczność Gimnazjum nr 3 im. Kornela Makuszyńskiego i II Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Ligonia pokona przeciwności i ze zrozumieniem kontekstu śmiało wejdzie w to, co przyniesie nam przyszłość.
Drodzy Maturzyści!
Przed Wami dni niepewności. Niepewności, która często podsycana jest obawami, niepewności eskalującej emocje. Emocje, które niezależnie od przyczyny zawsze biorą górę nad rozumem.
Wasi nauczyciele stanęli przed najtrudniejszym w swoim życiu zadaniem – zadaniem walki o godność zawodu. Walki, która w opinii społeczeństwa (cokolwiek to znaczy) jest skupiona wyłącznie na uzyskaniu materialnych korzyści.
Postulowany tysiąc jest symboliczny.
Walka o godność jest walką o Waszą przyszłość.
Zapewniam Was, że wszyscy nauczyciele „Makuszyńskiego” i „Ligonia” w obliczu strajku przeżywają rozterki w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: mieć czy być?
Z pełną odpowiedzialnością piszę WSZYSCY!
WSZYSCY to również pracownicy niepedagogiczni wymienieni przeze mnie w kolejności alfabetycznej: p. Agnieszka, p. Ania, p. Beata, p. Bożena, p. Ewa, p. Karina p. Kornelia, p. Małgosia, p. Mariola, p. Paweł, p. Piotr i p. Sonia, bez których nie wyobrażam sobie ważnej, choć przemilczanej codzienności.
Szara rzeczywistość.
Szara …
Rzeczywistość …
Pojęcia metaforyczne. Wierzę, że wspólnie z młodszymi Koleżankami i Kolegami zinterpretujecie je zgodnie z Waszym empirycznym pojmowaniem rzeczywistości.
Kochani Uczniowie!
Nie słowa, lecz czyny. A jeśli słowa, to tylko te znajdujące odzwierciedlenie w czynach. Życzę Wam i Waszym bliskim zdrowej i spokojnej Wielkanocy.
Grażyna Widera